In het land van rijst en honing

Bydgoszcz, probeer het maar eens uit te spreken. Elke poging die ik onderneem wordt door de Polen gecorrigeerd door een aardbeving van medeklinkers. Het beste wat ik bekomen ben is “begrijpbaar”. Bydgoszcz is eigenlijk geen interessante stad. Alles is gesloten en er is niet veel te zien, het is zelfs moeilijk om nog iets te vinden om te eten. Uiteindelijk vind ik nog ergens pizza, of tenminste, zo was het geadverteerd. Ze steken een soort van brood in de oven, en als dat warm is smeren ze er saus op en doen ze er koude groenten op. Dat was dus niet echt de bedoeling, maar ja. Er loopt voor de rest bijna niemand op straat. Misschien vinden de Polen het ook maar een rare naam en blijven ze er bijgevolg maar weg? Ik neem dus een van de vroegste treinen naar Gdansk en kom daar 3 uur later, nog in de morgen, toe. Het is een groot station, met een winkelcomplex, cinema en een toeristische dienst aangrenzend. Gdansk is een hele mooie stad, gelegen aan het water. Je komt de stad binnen via de koningsgang, een soort van laan van 500 meter waar de Poolse koningen vroeger hun parades hielden. Ze kwamen dan uit op een grote markt, waar er een Neptunus fontein staat, gemaakt door een Vlaamse kunstenaar, Peter Husen. Heel de stad ademt een middeleeuwse en renaissance sfeer uit, met in het midden van de stad de sint Mary’s kerk, de grootste bakstenenkerk in Europa. En natuurlijk zou Gdansk geen havenstad zijn als je om andere delen van de stad te bereiken, de boot niet zou kunnen nemen. Ik bekijk nog even het industrieel stuk van de stad, waar er zich een belangrijke bouwplaats voor schepen bevindt.
Ondertussen zit ik bij een super gezellig gastgezin, ze wonen een beetje buiten de stad, in een soort van appartementencomplex, en net zoals alles in Polen zijn ook hier de appartementsgebouwen allemaal mooi in verschillende pastelkleuren gekleurd.
Ik neem de trein verder naar Malbork (Marienburg). Dit Unesco kasteeltje, dat door de Teutonische ridders werd gebouwd, kijkt uit op de rivier en is het grootste Gotische kasteel van Europa. Het is inderdaad groooooot dus je hebt er echt wel even voor nodig om alles te zien. Het is weer zeer warm en ik vraag me af hoe de verklede ridders, die souvenirs proberen te verkopen, het uithouden in hun pak.
De volgende dag ga ik naar Sopot. Het is anders dan Gdansk, cosmopolitisch, modern en ligt aan de kust. Bij Polen denk je niet echt direct aan strandtoerisme, maar er is natuurlijk wel een hele kuststreek aan de Baltische zee. Witte stranden, vissersboten, jetski’s en parasailing zijn maar enkele zaken om het bij ons zo geroemde Blankenberge tot en miserabel gehucht te doen verbleken in de schaduw van deze kust. Nog iets verder, vlak bij het russische Kaliningrad, is er nog een klein schiereiland dat tot Polen behoort, en na anderhalf uur varen op de Baltische zee geraak je daar. En dan ben ik in de hel beland. Letterlijk dan, wat het laatste stadje op het schiereiland bij Rusland is Hel genoemd. Bekend omdat het de laatste stad was die de Duitsers hebben kunnen innemen, maar ook de laatste stad van Polen die door Rusland op 9 mei bevrijd werd van de Duitsers. Nu is het een gezellig vissersstadje, waar ze ook de grijze zeehond proberen te beschermen in een centrum voor zeehonden. Ik kom aan als het etenstijd is en de zeehonden kennen allemaal kunstjes. Zo kunnen ze vormen en kleuren herkennen, de juiste zeehond moet naar de juiste vorm komen en dan krijgt hij een vis. De Polen hebben echter een bijgeloof, dat muntjes in het water gooien geluk zou brengen. En zo gebeurde het zelfs ook in het centrum, waar er in 2001 een zeehond een teveel aan muntjes eten niet overleefde. Geld maakt dus niet gelukkig (alhoewel briefjes waarschijnlijk wel minder erg waren geweest). Nu hangen er overal bordjes dat je geen geld in het water mag gooien en staat er een gigantische ‘trechter’ waar je wel muntjes kan ingooien: het muntje rolt dan een hele weg in een spiraal naar beneden en zo maak je ineens een bijdrage voor het zeehonden centrum, het lijkt er op dat dit het probleem van de muntjes in het water heeft opgelost.
De hel is gezellig, er zijn ergere plaatsen om te belanden, met ook een mooi strand, een haven, een vuurtoren, restaurantjes en café’s waar ze lekker Pools bier hebben. Iedereen die in het begin van het jaar goede voornemens heeft gemaakt, kan die met een gerust hart overboord gooien, of vanaf nu af aan doen waar hij zin in heeft: als je uiteindelijk in de hel belandt, heb je het eigenlijk wel getroffen.