In het land van rijst en honing

Vermits ik toch tijd genoeg heb hier op de bus even een berichtje uit Rusland. De eerst dagen met mijn groepje klasgenoten de belangrijke dingen bekeken, de kathedraal van het heilige bloed, Peterhof met de gouden beelden en fonteinen, Tsarskoe Tselo. Ik herinner me er veel van maar wist niet meer exact wat waar lag.
Daarna heb ik afgesproken met Vera en Dimitrij. Het is rotslecht weer op de dag dat de groep vertrekt en er is net een nieuw waterpark ( www.piterland.ru ) geopend in Sint Petersburg dat ze willen laten zien. Zoiets als bij ons, maar dan op zijn Russisch, dus, groter (meer dan 10 soorten sauna’s in stijl van verschillende landen), modern met verwarmde vloeren, en glijbanen van meer dan 100 meter waar je naar boven … ehm… afschuift? Er zit immers zoveel waterdruk op dat je het volledige traject naar boven wordt gedrukt – nu weet het je tenminste waarom je verplicht een verzekering nodig hebt in Rusland 🙂
We maken met de auto een uitstapje naar Vyborg, 135 km van Sint Petersburg. Een oud, kleurrijk, stadje met een kasteel vanuit de jaren 1200. Vyborg ligt tegen de grens van Finland en is altijd een speelbal geweest tussen de strijdende landen, en het is dus vaak een Finse, en dan weer een Russische stad geweest.
In SPB bezoek ik nog het Alexander Nevskij klooster en het bijgelegen kerkhof, waar je de graven van Dostojevski en ook vele bekende componisten en schrijvers kan bekijken.
Ik neem verder de bus naar Pskov, 5 a 6 uur van SPB, tegen de grens van Letland.
Er is een groot, mooi Kremlin, vele musea’s en een klooster met fresco’s. Nog interessanter is het nabijgelegen nog werkende klooster in Pechori (Печоры), ongeveer 50 km van Pskov en net aan de grens van Estland. Onbeschrijflijk mooi! Ik kom een pater tegen en die neemt me mee in de onderaardse ‘gangen’ die door water gevormd zijn. Je krijgt een kaarsje en want verder is er geen licht, en zo duiken er uit de vele donkere gangen telkens wandelende lichtjes op. Er zijn ondergrondse kerkjes en ook graven, of koffers die in grafkamers liggen. Men vertelt dat er een speciale atmosfeer in de grotten bestaat waardoor het hier in de catacomben niet begint te … mjah… “ruiken”.
Ondertussen ben ik op zoek naar bussen die terug naar SPB rijden, tegenstrijdige informatie alom, wat men aan de kassa zegt komt uiteraard niet overeen met wat op de borden geschreven staat 🙂 Ook naar gelang de plaats waar je bent, verandert de informatie over de bussen, bij Pechori blijken er toch opeens weer een heleboel bussen naar Pskov te gaan waardoor ik nog tijd heb om Starij Izbork te bezoeken.
Een zeer oud kasteel dat in vergelijking met Pechori niet veel voorstelt, wel is er een voorstelling van de grappige babushka’s van het songfestival 🙂
De witte nachten zijn ondertussen bijna echt begonnen en dat betekent dat het hier ‘s nachts bijna niet donker wordt of de nacht in elk geval heel kort duurt. Morgennacht gaan we de open bruggen bekijken en overdag fietsen.